Wat krijg je als je een belangrijk debat over het toeslagenschandaal in verkiezingstijd houdt? Politieke kronkels.
Zo ook tijdens het plenaire debat over de planning van de Belastingdienst inzake de afhandeling van de toeslagenaffaire. Voorafgaand aan het debat kwam vanuit de Tweede Kamer een oproep aan premier Rutte om aanwezig te zijn tijdens dit debat. Rutte schitterde echter door afwezigheid; iets wat hem niet in dank werd afgenomen.
De regeringspartijen vonden het niet nodig dat hun grote leider aanwezig zou zijn. Met name het CDA werd in het nauw gedreven toen werd doorgevraagd waarom het niet nodig zou zijn dat de premier bij het debat moest zijn. Zo ziet politiek er momenteel uit in ons land. De coalitiepartijen sluiten het front om zo te voorkomen dat het kabinet opnieuw moet aftreden. Wel gaf het CDA eerlijk en vanuit gevoel toe dat de situatie ook onder deze Staatssecretaris “afschuwelijk” is.
In 2017 was al binnen de Belastingdienst bekend dat er hele grote fouten bij heel veel mensen waren begaan. In 2019 is de hersteloperatie voorzichtig van start gegaan. In 2021 wordt het rapport ‘Ongekend Onrecht’ gepubliceerd en valt het kabinet over deze toeslagenaffaire. Nu, in 2023, kunnen we spreken van Gekend Onrecht en wordt gesproken over een einddatum van het herstelproces van 2030!
Er worden vele nieuwe plannen gelanceerd, maar of die een versnelling teweeg kunnen brengen, is maar zeer de vraag. Processen moeten anders worden ingericht, er moeten nieuwe gremia worden opgericht, medewerkers moeten worden omgeschoold en er is geen garantie op versnelling.
Behalve Pieter Omtzigt stelden geen van de andere Kamerleden vragen over de diverse dossiers (hersteldossier, bezwaardossier, dossier CWS). Waarom zijn deze niet eerder beschikbaar en waarom wordt soms geweigerd om deze af te geven aan de gedupeerde? Zelfs de Landsadvocaat wordt ingeschakeld om dit tegen te houden. En zo houdt iedereen elkaar aan het werk.
De dossiers worden binnen de Belastingdienst gebruikt om de eerste toets, de integrale herbeoordeling en het CWS-traject vanuit de Belastingdienst te onderbouwen. Stel nu dat een gedupeerde direct mag meekijken? Dat zou kunnen voorkomen dat er bezwaren worden ingediend enkel al omdat de besluiten van de Belastingdienst niet aan de hand van het dossier kunnen worden gecontroleerd. Komt een dossier nu wel beschikbaar, dan is het vaak niet volledig. Laat staan dat er soms ernstige fouten instaan. Bijvoorbeeld gegevens over andermans kinderen!
Naar het idee van Stop Ongekend Onrecht ligt daar de sleutel tot versnelling: stel correcte dossiers beschikbaar aan de gedupeerden. Processen hoeven dan niet anders te worden ingericht, gedupeerden hebben meer inzicht en kunnen – met behulp van hun advocaat – beter inschatten of het zinnig is bezwaar in te dienen of een aanvullende schadeclaim op te stellen.
Zoals gebruikelijk waren gedupeerden weer aanwezig op de publieke tribune. Zij lieten op eigen wijze weten wat zij vinden van de planning van de Belastingdienst: “Het duurt te lang”, zongen zij uit volle borst.
Helaas klopt dat.