Korte toelichting op het commissiedebat over de 9e voortgangsrapportage, gehouden op 3 en 10 februari 2022.
Samenvatting: er is te weinig voortgang. Vele ouders wachten op afronding van hun dossier en, bovenal, compensatie van alle aan deze misstanden gerelateerde terugvorderingen, schulden en gevolgschade.
Er zijn geen 8.300 dossiers afgehandeld, mevrouw de staatssecretaris!
2.100 mensen wilden geen integrale beoordeling dus die kan je niet onder afgehandeld plaatsen. Waarom niet? We kennen deze mensen. Omdat ze letterlijk zo ziek zijn geworden van ellende dat ze na uitkering van de Catshuisregeling eieren voor hun geld hebben gekozen. Terwijl wij weten dat menigeen recht heeft op extra compensatie. Zij hun leven weer willen oppakken. Dit alles ondanks de plechtige toezeggingen dat iedereen tijdig zou worden beoordeeld, in ieder geval binnen de gestelde termijnen van de herstelprocedure. Niets is minder waar.
Vandaag mogen de deurwaarders weer aanbellen. Het moratorium op executie is per 12 februari beëindigd. Er is een noodtelefoonlijn geopend voor als dit onverhoopt toch gebeurt, zegt de staatsecretaris. Probeer de Belastingdienst eens te bellen!
Op dringend verzoek van de staatssecretaris zijn aansporingen, lees moties, nodig uit de Kamer om het moratorium dat afloopt te rekken. Echter in tweede termijn moeten we horen dat verlenging van het moratorium niet tijdig kan worden gerealiseerd.
Ondertussen kunnen ongeveer 2.700 ouders een gerechtsdeurwaarder verwachten. Terwijl zij reeds ernstig zijn gedupeerd door onrechtmatig optreden van de overheid. De staatssecretaris wijst naar ‘afspraken’ met gerechtsdeurwaarders. Deze zijn? In haar antwoorden komt de staatssecretaris wederom met de suggestie private schulden te melden bij de SBN (Sociale Bank Nederland). Gaat hierbij voorbij aan het feit dat SBN géén informele schulden registreert zonder dat hiervoor een notariële akte kan worden overlegd. Hoe bewijs je dan dat familieleden of vrienden geld hebben geleend aan gedupeerden om het hoofd boven water te houden? Zelfs als op de bankoverschrijving ‘lening’ vermeld staat, wordt dit niet geaccepteerd.
Kind- en partnerregeling: we werken hard en doen ons best. Aanvullende schade, schulden, maatschappelijke en sociale uitsluiting schuilt om de hoek.
Ook ex-partners, die voor de aanvang van de hersteloperatie reeds bekend waren vanuit het systeem, dus vóór de Catshuisregeling, bungelen aan een zijden draadje. Een ex-partner heeft zelfs een zaak tegen de staat aangespannen omdat huisuitzetting dreigt.
De minister en staatssecretaris doen er alles aan om de gang naar de rechter te ontmoedigen. Blijven brieven aan gedupeerden schrijven met een vertragingsbericht of met overbodige vragen ter aanvulling van het dossier. Soms slechts via een telefoontje dat ze er mee bezig zijn.
In het woord “voortgangsrapportage” schuilt een belofte. Blijkbaar bestaat een rechtvaardiging voor het systematisch afsnijden van legitieme rechtsgang door gedupeerden. Met argumenten als complexiteit, zorgvuldigheid en het gebrek aan personele bezetting.
Laten we de bedenkelijke rol van enkele bewindvoerders niet vergeten. Onze advocaten ervaren weigerachtigheid informatie tijdig te delen. Uitbetalen van de Catshuisregeling aan geregistreerd gedupeerden blijven opgeschort om onduidelijke redenen of de bal wordt bij de rechter gelegd. Dit dient tevens te worden aangepakt.
Lammert van Raan (PvdA) gebruikte het woord “schaamte”.
Op vragen over de FSV, de zwarte lijsten en alle verschrikkelijke consequenties voor naar voorzichtige schatting 250.000 geregistreerden, door Pieter Omtzigt was het antwoord dat collega Marnix van Rij hiervoor verantwoordelijkheid draagt.
Pugnamus ad mortem!
We vechten tot de dood!